Van Coyhaique naar Puyuhuapi

We hebben een vlotte rit van Puerto Guadal naar Coyhaique. Jan begint zich een beetje als Max te gedragen. Het is soms of we over ijs rijden met al dat losse zand maar hij manoeuvreert ons er altijd weer doorheen. Onderweg verandert het landschap in een droge uitgestrekte goudkleurige pampa, een beetje als de heuvels van Toscane maar dan zonder de cipressen. In ruim 5 uur bereiken we ons hotel in Coyhaique. We krijgen een kamer toegewezen zo groot als een gymzaal. We nemen eerst een Erdinger op het terras want we hebben ontzettend veel dorst van al dat stof. Als ik even later sta te douchen gaat het luchtalarm af. Er is een vlakte in brand gevlogen en de rook hangt in een dikke wolk boven het stadje. De bomberos is hier echter wel wat gewend en in een paar uurtjes is het vuur weer onder controle. We hebben geen puf meer om het stadje te verkennen. Morgen nog even pinnen en tanken voor we op weg gaan naar Puyuhuapi. Hier vinden we een gematigd regenwoud en zal het een stuk natter zijn. 
 

Dat een roadtrip niet altijd over rozen gaat blijkt de volgende dag. We zijn een half uur kwijt met het zoeken naar een ATM tot we beseffen dat het zondag is. Alle banken zijn dicht. Gelukkig kunnen we wel tanken en op weg naar Puyuhuapi blijkt ( helaas) dat ook wegwerkers op zondag werken. Om onze accommodatie te bereiken moeten we eerst een overtocht maken met een boot. Die vertrekt op vaste tijden. We hebben het mooi bedacht, eerst gaan we het Nationale park Quelat bezoeken wat vlak bij de bootovertocht ligt. Ik wil namelijk heel graag een foto maken van de hangende gletsjer. Daarna pakken we de boot van 16:00 uur. Onderweg komen we echter 19 km lang wegwerkzaamheden tegen. Ruta 7 kronkelt zich met vele haarspeldbochten door een soort van tropisch regenwoud naar boven. De weg is hier erg smal maar dat belet vele vrachtwagens niet deze route te rijden. Het moet hier prachtig zijn maar nu is het een grote puinhoop. We komen dus 2,5 uur later aan dan gepland en moeten helaas de plannen wijzigen. Gelukkig halen we nog wel de boot naar de Puyuhuapi lodge, pfffff.