Berichtje van Jan

Na een lange rit in een luxe bestelbus komen we aan bij Ecocamp wat aan de voet ligt van de gewilde wandelroute naar Lago de tres torres. Onderweg hebben we gezelschap van een Nederlands sprekend echtpaar uit België die zijn geëmigreerd naar Amerika wat er aan bijdraagt dat de tijd redelijk snel gaat. Jeannette praat al 2 jaar over de wandeling naar de Torres, maar als we bij Ecocamp aankomen en we spreken de gidsen blijkt dat het toch een langere wandeling is dan we van tevoren hadden gedacht. Ook blijkt dat er in dit naseizoen dagelijks zo,n 700 mensen naar boven wandelen waarvan een groot deel het niet eens haalt. Dit valt eigenlijk best wel tegen dus bij de dagelijkse briefing besluiten we toch maar voor een alternatief te kiezen. De dome waar we de komende vier nachten in slapen blijkt bijzonder ruim en stijlvol met sfeervolle houtkachel te zijn ingericht. Snel laten we onze koffers achter en gaan op zoek naar de community dome alwaar we tot onze verbazing een bar aantreffen:-). Na een paar drankjes kunnen we aan tafel waar ons een geweldig mooi en lekker diner wordt aangeboden. We sluiten de avond af met een heerlijk desert en besluiten om terug te gaan , te douchen en te genieten van een heerlijke nachtrust.

De volgende dag (maandag) staan we op tijd op om na een heerlijk uitgebreid ontbijt met onze gids Emanuelle een paar mooie wandeltochten te gaan maken en een waterval te bekijken. Onderweg zien we veel Guanaco,s en Condors maar de puma,s blijven angstvallig uit het zicht. De uitzichten zijn hier echt overweldigend met hoge besneeuwde bergtoppen. Bij de waterval aangekomen zijn we wederom helemaal alleen en eten we onze lunch waarna Jeannette weer naar hartelust kan gaan fotograferen. Rond half vier zijn we terug in ons kamp. Na een paar welverdiende drankjes hebben we een heerlijk diner en raken we aan de praat met een leuk echtpaar uit Engeland waarbij de man doodleuk vertelt dat hij deze ochtend een puma langs zijn dome heeft zien lopen (hahahahaha en wij maar wandelen en zoeken). Als we terug lopen merken we dat het een koude maar heldere nacht wordt en besluiten na het douchen buiten van een zeldzaam overweldigende sterrenhemel (lees Melkweg) te genieten. Gelijktijdig beseffen we maar weer hoe rijk we ons mogen voelen. Morgen is het dinsdag en begint onze reis langzaam ten einde te komen, we beginnen onze familie en Flore echt te missen. Maar morgen weer een nieuw avontuur, deze keer gaan we naar een gletsjer. Maar voor nu welterusten.

Liefs Jan xxx