Aboriginal land

De laatste stop voor Ayers rock campground, waar we 2 nachten verblijven, is bij een van de weinige tankstations langs de route. Op een grote verlate vlakte staan 3 pompen, een toiletgebouw en een houten keet waar je koffie en andere zaken kunt krijgen. Als we 2 koffie bestellen vraagt de man achter de bar of we Nederlanders zijn. Dat bevestigen we natuurlijk. Het blijkt dat ook hij Nederlander is en we hebben een interessant gesprek met hem. Hij heeft, samen met zijn vrouw, een werkvergunning en verblijft zo'n 7 maanden in Australie. Steeds verdienen ze wat bij en zodra ze genoeg geld hebben trekken ze weer verder. De salarissen liggen hoog in Australie; voor een simpel barbaantje verdient hij, omgerekend, zo'n 17 euro per uur. Hier is de belasting dan al van af. Dat moet ook wel want het leven in Australie is duur, zoals we al gemerkt hebben. Er heerst geen overlegcultuur in Australie zoals in Nederland. Als de baas je vertelt wat je moet doen dan doe je dat gewoon; daar moest hij wel even aan wennen. We vragen hem hoe het nu precies zit met de aboriginals, waarom ze bijvoorbeeld geen alcohol mogen kopen en wij wel. Hij vertelt dat het zeer moeilijk is Aboriginals niet te discrimineren. Zo moeten ze speciale benzine tanken omdat ze aan gewone benzine gaan snuiven om high te worden. Voor alcohol hebben ze een zeer laag intolerantievermogen. De overheid heeft dus alcohol verboden voor Aboriginals. Ook moeten zij vooraf betalen als ze iets willen kopen. Het wil nogal eens voorkomen dat ze eten bestellen en dan geen geld blijken te hebben. Ik zeg dat ik het een zeer triest verhaal vind en hij beaamt dat. Ze hadden het natuurlijk goed voor de eerste blanken kwamen en nu moeten ze verplicht integreren. Hier hebben ze nooit om gevraagd! Het minste wat je kunt doen is dus hun gebruiken en rituelen respecteren want dat is het enige wat voor hen is overgebleven. Nationaal park Uluru - Kata tjuka is dus door de overheid officieel benoemd als Aboriginal land.

We vervolgen onze reis en ontwijken bij het wegrijden een overstekende Emoe. Het blijft dus opletten als je met 100 km p/u over de 2 baansweg rijdt. Bij aankomst op de camping staat het volgende verassingsverblijf alweer klaar. Dit keer is het een soort stacaravan met keukentje en stromend water maar zonder douche of toilet. Aangezien het toiletgebouw 150 meter verderop is en ze bij de receptie waarschuwen dat er 's nachts wilde dingo's rondlopen, besluit ik al snel dat een waterkan dienst doet als nachttoilet. Op de camping staan ook weer bbq's en we maken daar graag gebruik van. Om 21:30 uur het bedje al in want we moeten er om 5:30 uur weer uit! Bovendien is het inmiddels ijzig koud. Waar overdag de temperaturen behoorlijk hoog oplopen is het nu slechts 6 graden.

24 augustus 6:00 uur haalt de gids ons in het pikkedonker op met een busje voor een wandeling rond Uluru (Ayers rock). In een klein groepje van 6 mensen lopen we in 12 km om Ayers rock en als de zon opkomt staan we 10 minuten stil en genieten we van de wisselende tinten rood en paars die de monoliet aanneemt.
De gids vertelt ons de mythen van Uluru die honderden jaren zijn doorverteld van aboriginal oudsten aan aboriginal jongsten en we luisteren diep onder de indruk. Op sommige plaatsen staan borden met het verzoek niet te fotograferen omdat het heilige plaatsen voor de aboriginals zijn. We ergeren ons aan de touristen die de borden negeren. Om 12 uur zet de gids ons weer af bij de camping en we besluiten nog naar de Olga's oftewel Kata Tjuta te rijden. Dit is een minder bekende rotsformatie in het park maar zeker zo mooi. Hier doen we nog een korte wandeling van 2,5 km want het begint inmiddels behoorlijk heet te worden. Erg irritant zijn hier de vliegen die vooral je oren erg interessant schijnen te vinden. Zijn het er nu nog enkelen, in de zomer zijn het er 100 per persoon is ons verteld. We zijn wederom blij dat we in de winter Australie bezoeken want het is nu alweer 30 graden terwijl we de Walpa Gorge bewandelen. Ik krijg hoofdpijn van de zon en besluit morgen (ik weet het, veel te laat) echt een hoedje te kopen.